Γράφει η συγγραφέας Ελένη Τζαβάρα
Ένα λογοτεχνικό έργο πρέπει να έχει λόγο ύπαρξης, να έχει έναν στόχο, να αφήνει αμείωτο το ενδιαφέρον του αναγνώστη, ώστε να συνεχίσει ακούραστα την ανάγνωση, κι όταν τελειώσει να σταθεί σ’ εκείνα που του πρόσφερε, και προπαντός, να προβληματιστεί. Αυτό ακριβώς συνέβη σε μένα διαβάζοντας «Το Μυστικό μήλο της Εύας», το νέο βιβλίο της Εύας Μαζοκοπάκη, αποτελούμενο από δώδεκα διηγήματα: «Δάκρυα ψυχής», «Το δίλημμα της σελήνης», «Θέμα δευτερολέπτων», ( Γ΄έπαινος στον Πανελλήνιο Διαγωνισμό του περιοδικού Κέφαλος), «Καλημέρα μάτια μου», «Η ευχή», «Όσα κρύβουν τα μάτια», «Όνειρα πνιγμένα στη λίμνη», «Στάλες του Νοέμβρη», «Η τελευταία παράσταση», «Σκισμένη σελίδα», «Η προσφυγιά της καρδιάς» (Α΄ βραβείο στον Διαγωνισμό, Πηγή Παιδείας), και «Με λένε Εύα».
Όλα τα διηγήματα έντεχνα γραμμένα από τη μοναδική πένα της συγγραφέως, που κορφολογεί την κατάλληλη λέξη, αφουγκράζεται το περιβάλλον, συμμετέχει, και δεν είναι απλός θεατής της ζωής. Ομολογώ πως κάθε μία ξεχωριστά από αυτές τις μικρές ιστορίες, μα τόσο μεγάλες σε νόημα, με συγκίνησαν αφάνταστα και γέμισαν την ψυχή μου συναισθήματα!!
Το συστήνω ανεπιφύλαχτα σε όλους τους αναγνώστες που επιλέγουν ποιοτικά βιβλία!!
