Αν κάτι λατρεύω όταν κάνω βόλτες, είναι να επισκέπτομαι βιβλιοπωλεία! Η μυρωδιά του βιβλίου, τα γεμάτα ράφια, η γνώση που καλείσαι να πάρεις και τα ταξίδια που ετοιμάζεσαι να ταξιδέψεις μέσα από τις σελίδες και τις λέξεις των βιβλίων με συγκινούσαν από μικρή! Με θυμάμαι να περνάω ώρες στις δανειστικές βιβλιοθήκες, να δανείζομαι κάθε τόσο βιβλία και να χώνομαι μέσα σε αυτά! Ποτέ δεν θα ξεχάσω τις ώρες που αφιέρωσα για να διαβάσω σε ηλικία 8 χρονών «Το Παραμύθι Χωρίς Όνομα» της Πηνελόπης Δέλτα ή το τρίτομο έργο «Όσα παίρνει ο Άνεμος» της Μάργκαρετ Μίτσελ.
Ένα καλό βιβλίο αποτελεί το κλειδί για να ξεκλειδώσεις τις πιο ενδόμυχες σκέψεις σου, να φωτίσεις τα πιο σκοτεινά μονοπάτια της ψυχής σου, να μάθεις για όλα όσα δεν ξέρεις, να ανακαλύψεις μέρη καινούργια και να ταξιδέψεις σε αυτά με όχημα τις σελίδες του.
Με εξαίρεση τα κλασσικά παγκόσμια λογοτεχνικά αριστουργήματα, πάντα αναζητούσα να βρω ταλαντούχους νέους Έλληνες συγγραφείς! Οι τακτικές επισκέψεις μου στα μεγάλα αλλά και στα μικρά βιβλιοπωλεία δεν ανταποκρίνονται σε αυτήν μου την αναζήτηση. Τα αποτελέσματα αυτής της αγαπημένης ενασχόλησης ήταν απογοητευτικά! Και πώς να μην είναι αφού τα βιβλία που γεμίζουν και ξεχωρίζουν αποτελούν προϊόν μεταφρασμένης ξένης λογοτεχνίας έχοντας ως κύριο πηγή το Netflix;
Μπαίνεις σε ένα ελληνικό βιβλιοπωλείο και το πρώτο πράγμα που βλέπεις είναι οι σειρές του Νetflix σε βιβλίο και μάλιστα σειρές που αν και κακογραμμένες, που αν και θυμίζουν Άρλεκιν, έχουν αμέτρητα views. Το χειρότερο όλων είναι πως καθαρά για λόγους εμπορικούς, οι εκδοτικοί οίκοι επενδύουν περισσότερο στην εισαγόμενη λογοτεχνία του Netflix πάρα στην ελληνική λογοτεχνία!
Ακόμα και εκδοτικοί οίκοι που εκδίδουν μόνο παραμύθια, που λες εκεί δεν είναι προϊόν συνδρομητικού καναλιού, ακόμα και εκεί πάλι υπάρχει προτίμηση στο ξένο εισαγόμενο παραμύθι.
Και αναρωτιέσαι; Δεν υπάρχουν Έλληνες συγγραφείς; Δεν υπάρχουν ελληνικά βιβλία; Γιατί πρέπει πάντα να μας κυβερνά ή η ξενομανία ή παρελθοντολαγνία;
Γιατί έχουμε μείνει στάσιμοι και νιώθουμε περήφανοι για τον Παπαδιαμάντη, τον Ρίτσο, τον Ελύτη, τον Μυριβήλη και την Δέλτα και δεν προσπαθούμε να αναδείξουμε και νέους Έλληνες Λογοτέχνες που ίσως να είναι αντάξιοι ή και καλύτεροι από τους παλιούς;
Σε πρόσφατο ταξίδι μου στην Γερμανία επισκέφτηκα αρκετά βιβλιοπωλεία και εκεί, μεγάλα αλλά και μικρά! Ήθελα να δω αν συμβαίνει το ίδιο και εκεί! Αν και εκεί υπάρχει η ίδια ξενομανία και netflixoμανία που υπάρχει και στην Ελλάδα!
Μετά λύπης μου, διαπίστωσα πως κατά βάση προωθούνται και διαφημίζονται Γερμανοί συγγραφείς και η εισαγόμενη αγγλική λογοτεχνία ή εισαγόμενη μεταφρασμένη λογοτεχνίας αποτελεί μόλις το 1% του συνολικού όγκου των βιβλίων! Το αληθές του πράγματος επιβεβαίωσαν και οι υπεύθυνοι των καταστημάτων με τους οποίους ήρθα σε επαφή!
Στην Bookguru.gr επενδύουμε στην Ελληνική Λογοτεχνία και στους νέους Έλληνες συγγραφείς γιατί πιστεύουμε πως έχουν πολλά να δώσουν στο κοινό αλλά και να δείξουν! Το μόνο που χρειάζονται είναι εμπιστοσύνη, βήμα και χώρο! Τα υπόλοιπα (φήμη, κέρδος, προώθηση, καθοδήγηση) τα φροντίζουμε εμείς!
